Van klei in haren tot poep in de klas

Mijn eerste week vrijwilligerswerk zit erop! Ik viel meteen met mijn neus in de boter, want ook hier was het vandaag moederdag en dat werd op donderdag groots gevierd.

Maar laat ik bij het begin beginnen. 
Deze week ben ik dus begonnen met mijn vrijwilligerswerk. Ik werk op een soort van kleine peuterschool waar ik klassenassistent ben. Gelukkig is er over het algemeen altijd een juffrouw die de lessen geeft en kan ik helpen met kleuren en knutselen.
Er zijn drie groepen. Eén groep van 3-jarigen, één van 4-jarigen en één groep van 5-jarigen. Deze week ben ik begonnen in de groep 4-jarigen. Er zitten 23 kinderen in de klas. 

De eerste dag werd ik door de vrijwilligerscoördinator naar mijn project gebracht. Eenmaal aangekomen, kon ik meteen aan het werk en mocht ik figuurtjes uitknippen. De kinderen waren totaal niet verlegen, dus dat maakte het wel wat gemakkelijker. De communicatie met de kinderen is soms wel lastig, aangezien de meeste een beetje mompelen. Gelukkig doen "sí" en "muy bien" het altijd goed.

Dinsdagochtend kwam ik 's ochtends aan en werd ik gevraagd om even naar de groep van 3-jarigen te gaan om ze in de gaten te houden. Geen probleem, leek me, maar de juffrouw kwam maar niet terug en al snel waren alle kinderen door het lokaal aan het rennen. Nu is mijn Spaans helaas nog niet goed genoeg om boos te worden, dus ik was erg blij toen de juffrouw na 15 minuten terug kwam. 
Helaas was die blijdschap maar voor korte duur, want ze moest vrijwel gelijk weer weg. Of ik in de tussentijd even de kleuren met ze kon oefenen in het Engels. Natuurlijk kan ik dat, maar heel veel kleuren zijn er niet. Dus mijn 'lesstof' was vrij snel op. Gelukkig hing er een poster met soorten fruit. Aangezien de juf nog steeds niet terug was, ben ik de soorten fruit met ze gaan oefenen. Eerst in het Spaans en later in het Engels. Gelukkig kwam de juf toen wel terug en konden we met de les beginnen. 
De rest van de dag heb ik de kinderen geholpen met kleuren en kleien. Ze moesten eerst een ketting inkleuren en later moesten ze die ketting kleien. Alles leek goed te gaan totdat ik door een meisje werd geroepen, omdat haar vriendinnetje het een goed idee vond de klei in haar haren te smeren. Fantastisch!
Met heel veel water en zeep is het me uiteindelijk gelukt om het spul uit haar haren te krijgen.

Deze hele week stond in het teken van moederdag. Donderdag werd deze dag op school gevierd. Alle moeders waren uitgenodigd en de kinderen hadden allemaal dansjes en liedjes ingestudeerd. Het was ontzettend leuk, want alle kinderen hadden traditionele kleding aan. Echt super schattig!
De moeders kregen aan het eind van de ochtend ook een maaltijd op school. De kip en aardappels werden met de hand gegeten. Iets wat in Nederland niet heel snel zou gebeuren.

Vrijdag waren er maar een paar kinderen, dus het was lekker rustig.Tot op zekere hoogte dan, want toen alle kinderen aan het kleuren waren, werd ik door een van de meisjes geroepen en vertelde ze me dat een van de jongens had gepoept. In eerste instantie dacht ik dat hij in z'n broek had gepoept, maar toen de stank wel heel overweldigend werd, realiseerde ik me dat hij op de grond had gepoept. Ik ben maar snel de juffrouw gaan roepen en gelukkig bood zij aan het op te ruimen. 

Je maakt zo heel wat mee in een week! Ik vind het wel erg leuk om te doen en ik leer er ontzettend veel van. Wel heb ik het idee dat ze me niet per se nodig hebben. Alles is er goed geregeld en de juffen kennen de kleuren in het Engels ook. Maar ach, ik vermaak me prima en ik voel me er op m'n gemak, en dat is toch ook wel heel erg belangrijk. Ik ben nu al benieuwd naar volgende week!

Dit weekend hebben we lekker rustig aan gedaan. Na een avondje stappen waren we zaterdag allemaal moe en hebben we de dag doorgebracht met films kijken.
Vandaag zijn we de stad in geweest. Het was overal ontzettend druk vanwege moederdag, maar dat was wel gezellig. Het deed me een beetje denken aan Koningsdag, want overal op straat zaten mensen die spullen verkochten. 

Het was dus weer een verrassende week met veel nieuwe ervaringen. De tijd vliegt voorbij en het voelt een beetje gek dat ik hier nog maar drie weken zal zijn. Daarna ga ik natuurlijk nog wel reizen, maar Cusco voelt inmiddels toch wel een beetje als thuis. Gelukkig kan ik er altijd nog een keer naar terug en heb ik voor nu nog drie weken voor de boeg!

Tot snel maar weer!

Liefs,
Margot