Interessante vervoersmiddelen en Inca-ruïnes

De eerste week zit er alweer op. De tijd gaat echt extreem snel!

Deze week was een week vol nieuwe dingen.
De eerste Spaanse les, de eerste keer met de bus, de eerste keer met de taxi, de eerste keer salsa en de eerste keer op excursie.

Laat ik bij het begin beginnen.
Maandagochtend moest ik om 8.00 uur op school zijn voor de niveautest. Gelukkig ging mijn gastmoeder met me mee, want anders had ik het waarschijnlijk nooit gevonden. Het verkeer is hier namelijk nogal hectisch.
Na 7 van de 25 vragen te hebben ingevuld, heb ik het maar opgegeven en ik was dan ook niet verbaasd dat ik in de beginnersgroep terecht kwam. Gelukkig zat iedereen die ik zondag had ontmoet bij de rondleiding ook bij de beginners en dus hebben we nu een gezellig groepje van 5.
Ik heb iedere dag 4 uur les en we doen ontzettend veel. We vliegen door de grammatica heen en daarnaast krijgen we soms schrijfopdrachten of zingen we liedjes in de les. We hebben altijd erg veel lol!

Je hebt hier eigenlijk drie manieren om jezelf van de ene naar de andere plek te vervoeren: te voet, met de taxi of met de bus.
Te voet is het goedkoopst, maar aangezien het 60 minuten lopen is naar school heb ik van dat idee maar afgezien. Daarom was ik vastbesloten om dinsdag te bus te nemen.
Nu denk je, ach de bus, zo moeilijk is dat toch niet. Nou, dan vergis je je. De bus is hier namelijk heel anders dan in Europa. Er rijden hier kleine busjes rond met voor- en achterin een ingang. Er is een buschauffeur en daarnaast is er nog een andere meneer die verantwoordelijk is voor de haltes en het innen van het geld.
Zodra de bus in de buurt van een bushalte komt, doet deze meneer de deuren open en begint in een extreem snel tempo alle haltes te roepen. Als je uit wilt stappen roep je: Baja! en tijdens het uitstappen betaal je de meneer de 80 cent die je moet betalen. Deze 80 cent zijn overigens 80 solescent, oftewel ongeveer 26 eurocent. De hele busrit is dus een echt avontuur en je moet heel goed opletten waar je eruit moet, want als je even niet kijkt, ben je er zo voorbij.
Maar goed, wanneer je dit twee keer gedaan hebt, weet je hoe het werkt en valt het eigenlijk best wel mee. Het blijft wel grappig om al die Peruaanse ogen op je gericht te hebben tijdens een busrit, aangezien ze hier niet echt gewend zijn aan toeristen in de bus.

Wanneer je de busrit eenmaal overleefd hebt, kun je ook de taxi wel aan. 90 procent van alle auto's in Cusco is taxi, dus het vinden van een taxi is niet moeilijk. Er zit wel een verschil in taxi's. Zo heb je geregistreerde en niet-geregistreerde taxi's. Van sommige van de niet-geregistreerde taxi's vraag ik me wel eens af hoe ze nog kunnen rijden, aangezien ze bijna uit elkaar vallen van ellende.
Het nemen van een taxi is dus eigenlijk heel gemakkelijk: je steekt gewoon je hand op en binnen een minuut is er altijd wel een taxi die stopt.
Nu weten de taxichauffeurs natuurlijk dat ze meer geld kunnen vragen aan toeristen, omdat zij vaak geen idee hebben hoe veel het kost. De eerste paar keer hebben we dus standaard 5 soles betaald (1,60 euro), maar sinds woensdag hebben we een tactiek ontdekt waardoor we maar 3 of 4 soles hoeven te betalen. We stappen in, zeggen we waar we naartoe willen en dan zeggen we: "Dat is 4 soles, toch?" Dat werkt echt perfect en dus betalen we nooit meer te veel!

De bus en de taxi waren twee vrij nieuwe dingen. In Nederland heb ik volgens mij pas één keer een taxi genomen, maar hier is het de normaalste zaak van de wereld. Het is even wennen, maar als je het een paar keer hebt gedaan, wordt het zowaar 'normaal'.

Aangezien Latijns-Amerika het werelddeel van de salsa is, moesten we wel een keer gaan salsadansen. Het is hier zo populair dat ze iedere avond in verschillende clubs gratis salsalessen geven. Vrijdagavond zijn we naar een van die lessen geweest. Hoewel ik salsadansen altijd best wel leuk heb gevonden, vond ik dit maar niks. Al die bezwete, Peruaanse mannetjes die met je willen dansen. Niet echt mijn ding. De anderen vonden het ook niet fantastisch, dus uiteindelijk zijn we vrij vroeg terug naar huis gegaan.

Dat was maar goed ook, want zaterdagochtend moesten we alweer vroeg op voor een excursie. In Cusco heb je het zogenaamde Boleto turístico. Met deze pas kun je verschillende musea in Cusco bezoeken en ook een aantal plaatsen buiten Cusco. Zaterdagochtend hebben we drie van die plekken buiten Cusco bezocht, waarvan er twee oude Inca-ruïnes waren. In de bus ernaartoe reden we langs hele kleine dorpen met allemaal vervallen huizen. Dat was best wel heftig, want zoiets ben je gewoon niet gewend. Sommige mensen leven echt in pure armoede. Daarnaast valt het me heel erg op dat de huizen vaak slechts één verdieping met ramen hebben.De tweede en derde verdieping zien er meestal uit alsof ze nog niet klaar zijn. Alsof het geld tijdens de bouw op was en ze maar hebben besloten om het bij één verdieping te houden.

De Inca-ruïnes waar we zaterdag naartoe zijn geweest, waren ontzettend gaaf. Daarvan volgen z.s.m. ook een paar foto's.
Morgen staat er een andere excursie gepland, namelijk de Sacred Valley. Ook daar zal ik een paar foto's van uploaden.

Het gaat dus eigenlijk allemaal wel goed. Het voelt alsof ik hier al veel langer ben dan een week en ik denk dat dat alleen maar positief is.
Afgelopen week was ik wel erg verkouden. Waarschijnlijk komt dit door de extreme temperatuurswisselingen. Overdag kan het, als de zon schijnt, zomaar 25 graden zijn, maar zodra de zon om half 7 onder is, ligt de temperatuur meestal rond de 10 graden. Oftewel, je loopt de hele dag met een t-shirt, sweater, sjaal en jas rond, omdat je nooit weet hoe warm of koud het zal zijn.
Vanwege die grote wisselingen ben ik dus verkouden geworden. Aangezien mijn neus aardig verstopt zat, besloot ik zakdoeken te gaan kopen. Aan de huishoudster had ik gevraagd of er een winkeltje in de buurt was en ik dacht goed te hebben uitgelegd wat ik nodig had.
Het winkeltje had ik zo gevonden, maar helaas ging ik naar huis met wc-papier in plaats van zakdoeken. In het begin dacht ik nog dat ze hier misschien geen zakdoeken kennen en dat ze wc-papier gebruiken in plaats van zakdoeken, maar toen ik een dag later ergens anders wél zakdoeken vond, wist ik dat het niet helemaal goed was gegaan. Ach, van fouten leer je, zullen we maar zeggen!

Tot snel!

Liefs,
Margot