Finally: Machu Picchu!

De afgelopen vijf dagen waren geweldig, amazing, FANTASTISCH! Dit is het gaafste wat ik tot nu toe in mijn leven heb gedaan. Na zeven weken wachten, heb ik dan eindelijk Machu Picchu bezocht!

Donderdagochtend werden we om 7 uur opgehaald. Na 3 uur rijden, waarvan een deel door de wolken, waren we op de plek van waaruit we zouden gaan mountainbiken. In het begin regende het nog, maar toen we alle bescherming om hadden gedaan en we de uitleg hadden gehad, hield het op met regenen. De bescherming was trouwens wel even wennen, want wij Nederlanders zijn het natuurlijk niet gewend om een helm te dragen. Daarnaast kregen we ook arm- en beenbeschermers waardoor ik me net een robot voelde. Alles voor de veiligheid. 

De mountainbikeroute was geweldig. Het uitzicht was schitterend en we sjeesden met een aardige snelheid naar beneden. We reden overigens gewoon over de autoweg, maar gelukkig was het niet druk en konden we gewoon verder sjezen. Tijdens de rit reden we ook door een aantal beekjes. Helaas zat er geen spatbord op de fiets dus heel mijn broek, kont en rug waren nat. Gelukkig was het heerlijk warm en droogde alles vrij snel. De hele rit was fantastisch: de wind die door je haren waait (soort van dan, want met een helm valt er niet zo veel te waaien), de zon op je gezicht en het prachtige uitzicht! 
Na ruim 2,5 uur kwamen we aan in een klein dorpje van waaruit het nog een half uur was met de bus naar het hostel. De middag hebben we niet veel gedaan en 's avonds zijn we vroeg naar bed gegaan.

Vrijdag moesten we namelijk al om 6 uur op, omdat we de hele dag zouden gaan wandelen. De eerste twee uur waren een goede warming-up. We volgden een rechte weg en het was nog niet zo warm. Na deze 2 uur begon echter het lastigste deel: anderhalf uur in klimme met meer dan 30 graden. Gelukkig hielden we regelmatig pauze en tijdens een van de pauzes kregen we zelfs wat te drinken, werd het symbool van Pachamama (Moeder Natuur) op mijn wang geschilderd en kon ik nog even op de foto met een aapje. 
Na nog een uur klimmen, kwamen we eindelijk aan op het hoogste punt. Het uizicht was onvoorstelbaar en de klim was het dan ook meer dan waard. Vanuit dit punt was het nog 1,5 uur wandelen naar de plek waar we lunch kregen. Hier hadden ze ook hangmatten en dus konden we lekker tot rust komen. 
Om 3 uur zijn we aan het laatste deel van de wandeling begonnen. We liepen het hele stuk langs de rivier en het landschap was wederom prachtig. Na 2 uur kwamen we aan bij een soort kabelbaan waar je met z'n tweeën in een bakje moest gaan zitten. Je kreeg een duwtje en daarna zoefde je binnen 30 seconden naar de overkant. Helemaal stabiel was het niet, maar we hebben de overkant gehaald! 

En dat we graag naar de overkant wilden, stond als een paal boven water. Aan de overkant waren namelijk warmwaterbronnen. Dit was de beste beloning die je kan krijgen na zo'n lange dag wandelen! Heerlijk! 

De volgende ochtend stond ziplining op het programma. Met ziplining ga je door middel van kabels over de rivier heen en terug. Het is eigenlijk een soort kabelbaan maar dan zit je niet in een bakje. Op een van de kabels mocht je ook op z'n kop gaan hangen in plaats van in een zittende positie. Als het mag, doe je het, dus daar hing ik dan op z'n kop met mijn hoofd boven de rivier. Het was echt leuk om te doen!

's Middags moesten we nog 2,5 uur lopen. We volgden de treinrails en als je omhoog keek, kon je de top van Machu Picchu soort van zien. We moesten wel helemaal om de berg heen en dat duurde uiteindelijk toch langer dan verwacht. Gelukkig zagen we dan eindelijk Aguas Calientes liggen (het meeste toeristische dorpje dat ik ooit heb gezien) en wat was het fijn toen we in het hostel op ons bed neer konden ploffen. Na wat rust was het tijd voor avondeten en uiteindelijk lagen we om 9 uur in bed.

De volgende ochtend ging de wekker om 4 uur. Als je wilt lopen naar Machu Picchu kan je dat het beste heel vroeg in de ochtend doen. De poorten gaan om 5 uur open, dus om half 5 zijn we vanuit Aguas Calientes vertrokken. Het was pikdonker, maar de lucht was ontzettend helder, dus we hadden een prachtige sterrenhemel boven ons. Het was net of je door de Droomvlucht liep.
Om 5 uur zijn we begonnen aan de klim omhoog: 1600 treden! Het was een loodzware tocht, maar na 1 uur en 10 minuten stonden we dan toch écht voor de ingang van Machu Picchu. Tijdens de tocht omhoog werd het langzaam licht. Het was prachtig, maar ook bloedheet en ik denk dat ik nog nooit zoveel zweet vergoten heb!

Machu Picchu was onwerkelijk. Het is zó mooi! We kregen een rondleidig van twee uur en tijdens die rondleiding kwam de zon langzaam boven de bergtoppen uit. Beetje bij beetje verlichtten de zonnestralen het prachtige, beroemde bouwwerk. Het was magisch. Na de rondleiding hebben we nog een uur van het geweldige uitzicht en van de zon genoten. Uiteraard hebben we ook de alom bekende, toeristische foto's genomen, want tjaa, dat hoort er natuurlijk wel bij! Na een stempel van Machu Picchu in ons pasooort gezet te hebben, zijn we de 1600 treden weer afgedaald.
Rond 5 uur waren we terug in Cusco waar ik heel vroeg mijn bed in ben gedoken.

Maandag stond er namelijk geen vrijwilligerswerk op de planning, maar ben ik met Walter Meekes mee geweest (een Nederlander die in de afgelopen 25 jaar in Cusco en omgeving zo'n 180 scholen heeft gebouwd). We gingen naar de meest verlaten plek in de omgeving op 4400 meter hoogte waar de mensen leven in huizen van op elkaar gestapelde stenen en waar geen elektriciteit is. Het was onwerkelijk, maar prachtig. De scholen zijn echt mooi en er is gelukkig voldoende materiaal voor de kinderen. Wij Europeanen zouden het daar nog geen dag uithouden, geloof ik. Het kan er 's nachts -20 graden worden en van verwarming hebben ze überhaupt nog nooit gehoord. Een vuur maken is zelfs lastig, aangezien er op die hoogte amper bomen zijn. Vuur wordt gemaakt met lamapoep. 
Het was echt prachtig om te zien wat Walter en zijn organisatie allemaal voor deze mensen hebben gedaan. Dit was echt een uniek ervaring!

Deze week is alweer mijn laatste week in Cusco. Het is gek om hier straks weg te gaan, maar ik heb ook ontzettend veel zin om Bolivia en het zuiden van Peru te gaan ontdekken.

Tot snel! 

Liefs,
Margot